ΦΩΤΕΙΝΗ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗ: «Η ΚΑΛΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΙΓΟΥΡΑ ”ΑΝΟΙΓΕΙ ΠΟΡΤΕΣ”»

Γεννήθηκε στις Σέρρες. Σπούδασε Νομική και αμέσως μετά την αποφοίτησή της, επιλέχθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να εργαστεί ως δημοσιογράφος και τηλεοπτική παραγωγός, στο Πρακτορείο Ειδήσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στις Βρυξέλλες. Ένα «μεγάλο σχολείο» και «εμπειρία ζωής», όπως εξομολογείται και η ίδια, για εκείνη την περίοδο της ζωής της.

Τον Σεπτέμβριο του 1998, αποφάσισε συνειδητά να επιστρέψει στον τόπο της και να συμμετέχει ενεργά στα κοινά του. Από τότε η πολιτική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της. Σε μία φιλική κουβέντα μαζί της, η Φωτεινή Αραμπατζή εξηγεί αν η Ελλάδα θα καταφέρει να βγει από αυτό το «αδιέξοδο» χωρίς παράπλευρες απώλειες, αποκαλύπτει τον λόγο που προσπάθησε διπλά για να καθιερωθεί στον χώρο και εξομολογείται τι την ώθησε να ακολουθήσει τον δρόμο της πολιτικής.

Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με τα κοινά; Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στην αρχή της καριέρας σας;

Η ενασχόλησή μου με τα κοινά, ήταν συνυφασμένη και με την προηγούμενη επαγγελματική μου δραστηριότητα. Από την απέναντι όχθη βεβαίως.  Η διεύθυνση ενός περιφερειακού ενημερωτικού σταθμού, που ήταν η δουλειά μου επί 14 χρόνια, είναι συμμετοχή στην καταγραφή των προβληματισμών, των αιτημάτων, της στάσης της  κοινωνίας, είναι κριτική και θέση για τα κοινά πράγματα, είναι πολιτική.

Το 2012 αποφάσισα η σχέση μου με τα κοινά, να περάσει σε θέση ευθύνης. Κυρίως γιατί ένιωθα ότι μόνο με την ενεργό συμμετοχή και μάλιστα  των νέων ανθρώπων, μπορούμε να αλλάξουμε πράγματα, λογικές και  κατεστημένα. Όσα μας δυσαρεστούν αλλά και όσα θέλουμε, σχεδιάζουμε, ονειρευόμαστε. Με τη δική μας συμβολή, με τις δικές μας δυνάμεις. Έτσι, «δεμένη» με τον τόπο μου και πιστεύοντας διαχρονικά στην ανεκμετάλλευτη δυνητική δυναμική του, μπήκα, με την τιμητική εμπιστοσύνη των συμπολιτών μου, στην πρώτη γραμμή της πολιτικής ζωής.

Η εντυπωσιακή εξωτερική σας εμφάνιση σας άνοιξε τις πόρτες πιο εύκολα ή αντιμετωπίσατε ρατσισμό;

Η απάντησή μου είναι λίγο προβλέψιμη, ίσως και κλισέ αλλά είναι αυτή, που αποτυπώνει την πραγματικότητα. Η καλή εξωτερική εμφάνιση σίγουρα «ανοίγει πόρτες».

Την ίδια στιγμή, αν είσαι γυναίκα, χρειάζεται να προσπαθήσεις διπλά και τριπλά για να αποδείξεις ότι τίποτα δεν σου χαρίστηκε, αλλά οτιδήποτε κατάφερες, το κέρδισες με τη δουλειά σου, τη συνέπεια, τον επαγγελματισμό σου, την αντοχή και την αποφασιστικότητά σου.

Η Ελλάδα θα καταφέρει να βγει από αυτό το «αδιέξοδο» χωρίς παράπλευρες απώλειες; Ποια είναι η γνώμη σας;

Δυστυχώς η χώρα μας βρίσκεται σε συνεχιζόμενη τροχιά ύφεσης, οικονομικής, κοινωνικής και αξιακής περιδίνησης, συνέπεια των πολιτικών, που εφαρμόζονται από το 2015 και έπειτα. Είναι λυπηρό αλλά ό,τι με πολύ κόπο και θυσίες του ελληνικού λαού, κατακτήθηκε μέχρι το 2014, χάθηκε και χάνεται κάθε ημέρα, που περνά.

Η φυγή από το αδιέξοδο, προϋποθέτει την πολιτική αλλαγή. Την μετάβαση στην Ελλάδα της κανονικότητας, των ευκαιριών, της ανάπτυξης, της προκοπής, της διάκρισης, της αξιοκρατίας, της κοινωνικής συνοχής και πρόνοιας, που σφυρηλατείται μέσα από την υγιή επιχειρηματικότητα, τις δουλειές, την προοπτική. Αξίζουμε πολύ καλύτερα και αυτό η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης,  είναι η μόνη πολιτική δύναμη, που μπορεί αξιόπιστα να το κάνει πράξη.

Σε αυτόν τον δρόμο τις μόνες «παράπλευρες απώλειες» θα τις υποστεί  ευτυχώς  ο λαϊκισμός, η δημαγωγία, οι ψεύτικες υποσχέσεις, η αντίληψη της ήσσονος προσπάθειας.

Η Ελλάδα μπορεί να «ζήσει» μόνο από τον τουρισμό της;

Αναμφίβολα ο τουρισμός είναι ο μεγάλος “αιμοδότης” της ελληνικής οικονομίας. Και αυτό καταγράφεται βεβαίως  και από την σημαντική  του συμβολή στο ΑΕΠ της χώρας μας, που ξεπερνά το 20%.

Άλλωστε στα δύσκολα χρόνια της βαθιάς κρίσης και της νέας ύφεσης, συνεχίζει να είναι μία πολύτιμη πηγή εσόδων της Ελληνικής Οικονομίας, που προσφέρει χιλιάδες θέσεις εργασίας, συνεισφέρει τα μέγιστα σε φοροδοτικό και εισφοροδοτικό επίπεδο και ενισχύει άμεσα ή έμμεσα μια σειρά άλλων κλάδων και επαγγελμάτων καθώς και τις τοπικές οικονομίες και κοινωνίες.

Αυτό το ανεξάντλητο λοιπόν τουριστικό απόθεμα, οφείλουμε όλοι να το αντιμετωπίζουμε ως Εθνική Υπόθεση. Και γι’ αυτό είναι πραγματικά κρίμα, που μία τέτοια βιομηχανία υπονομεύεται τα τελευταία 3 χρόνια με πολιτικές σημαντικής φορολογικής και εισφορολογικής επιβάρυνσης, ναρκοθέτησης μεγάλων επενδύσεων και απουσίας σοβαρού στρατηγικού σχεδιασμού, που “πριονίζουν” την ανταγωνιστικότητα του τουριστικού μας προϊόντος σε σχέση με τον διεθνή ανταγωνισμό.

Έχοντας θητεύσει στον Τομέα του Τουρισμού ως αρμόδια Τομεάρχης της ΝΔ, γνωρίζω καλά τις ανεξάντλητες δυνατότητές του για μια χώρα, τόσο μοναδικά προικισμένη, όπως η Ελλάδα μας.

Τουρισμός σε 12μηνη βάση, οι ειδικές μορφές τουρισμού ( Ιατρικός, Ιαματικός, Συνεδριακός, Θαλάσσιος, Αθλητικός, Χειμερινός κα) η  διαρκής και ευρηματική προσαρμογή του στα νέα δεδομένα της παγκόσμιας αγοράς, στον εμπλουτισμό του επιπέδου των προσφερόμενων υπηρεσιών και στην ποιοτική του βελτίωση, είναι το μεγάλο ζητούμενο.

Αυτό, που θα αποτελεί τον πολυεπίπεδο και πολυθεματικό αναπτυξιακό καθρέφτη της χώρας,  θα προσθέτει κύρος, θα πολλαπλασιάζει τα οικονομικά οφέλη, θα τονώνει σε ετήσια βάση την απασχόληση και θα διαχέει το τουριστικό πλεόνασμα στην περιφέρεια, τις τοπικές κοινωνίες και σε άλλους κλάδους της οικονομίας.

Παρά τις ασυναγώνιστες δυνατότητες του δεν πιστεύω ωστόσο  στην μοναδιαία διάστασή του ως πηγή εσόδων. Τουναντίον πιστεύω στη ζητούμενη συνέργειά του με τον πρωτογενή τομέα, που διαθέτει  ανεκμετάλλευτη δυναμική και σημαντικές δυνατότητες.

Η επαφή σας με τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους τι «γεύση» σας αφήνει;

Το εφόδιο της λαϊκής θυμοσοφίας, της μετριοπάθειας και της απλότητας. Αν ακούσεις με προσοχή τους ανθρώπους, παίρνεις το «γράδο», βρίσκεις τη «χρυσή τομή», οξύνεις το κοινωνικό σου αισθητήριο. Απολύτως αναγκαίο για τις πολιτικές σου αποφάσεις, για τις πολιτικές σου επιλογές. Γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και σίγουρα καλύτερος πολιτικός. Κυρίως παραμένεις μέρος της κοινωνίας, κομμάτι της αποφεύγοντας έναν από τους συνηθέστερους κινδύνους για τους πολιτικούς. Τον κίνδυνο της απομόνωσης στη «γυάλα» και των παραμορφωτικών συμπερασμάτων της.

Πως είναι το 24ωρο σας; Έχετε ελεύθερο χρόνο;

Ο ελεύθερος χρόνος για έναν πολιτικό και μάλιστα γυναίκα, που θέλει να ασχοληθεί συνειδητά και αποτελεσματικά με την ευθύνη του,  είναι μία πολυτέλεια που δεν την έχει. Ή καλύτερα, που επιλέγει να μην την έχει.

Οι υποχρεώσεις είναι συνεχείς, απρόβλεπτες και τα χρονοδιαγράμματα πιεστικά. Εργοδότης μας είναι η επικαιρότητα και τα προβλήματα και αυτά δεν προγραμματίζονται. Ως βουλευτής Σερρών και Τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης της ΝΔ, πρέπει να ανταποκρίνομαι με επάρκεια στις κοινοβουλευτικές μου υποχρεώσεις στην Αθήνα, στην παρακολούθηση του Τομέα μου, που απαιτούν περιοδείες σε όλη την Ελλάδα, στις υποχρεώσεις μου απέναντι στους πολίτες των Σερρών, που με τιμούν με την επιλογή τους. Προσπαθώ να ισορροπώ και να βρίσκω χρόνο κ για όλα τα υπόλοιπα, που πάντα περιμένουν αλλά μάλλον δεν τα καταφέρνω πάντα!