Σε μια βραδιά που έμοιαζε περισσότερο με τελετουργία παρά με απλό δείπνο, το Belon στην Κηφισιά μας υποδέχθηκε με μια ατμόσφαιρα που αγγίζει τα όρια της τέχνης. Εδώ, η γεύση αποκτά ψυχή, η παρουσίαση μετατρέπεται σε έκφραση και κάθε λεπτομέρεια σε υπόσχεση ότι το φαγητό μπορεί να γίνει συναίσθημα. Το μενού της βραδιάς ήταν ένα ταξίδι μέσα από αρώματα, υφές και συνδυασμούς που ξεπερνούν τη λογική και αγγίζουν το αισθητικό ένστικτο – μια ωδή στη λεπτότητα και στη μαγεία της δημιουργίας.
Δίπλα στη φινετσάτη, αριστοκρατική αύρα αυτού του αθηναϊκού προαστίου, ο χώρος του Belon έρχεται να προσθέσει τη δική του σφραγίδα κομψότητας και γαλήνης. Η πολυτέλεια δεν φωνάζει· αναπνέει διακριτικά μέσα από τη μελετημένη αρχιτεκτονική, τις υφές των υλικών, το φως που απλώνεται ήσυχα στον χώρο. Από τα σερβίτσια που αποπνέουν φινέτσα μέχρι τις επιφάνειες από γρανίτη που ντύνουν με στιβαρότητα το εστιατόριο, κάθε στοιχείο αφηγείται μια ιστορία αισθητικής συνέπειας. Είναι ένας χώρος που θα μπορούσε να αποτελεί σκηνικό κινηματογραφικής ταινίας — ένας τόπος που ταξιδεύει τη φαντασία, εκεί όπου η πολυτέλεια συναντά την ηρεμία. Το service ευγενικό, ουσιαστικό, με εκείνη τη διακριτική παρουσία που σε κάνει να νιώθεις πως όλα λειτουργούν ακριβώς όπως πρέπει, χωρίς τίποτα να είναι τυχαίο. Και στο φόντο, η μουσική – υπόκρουση που δεν επιβάλλεται, αλλά αγκαλιάζει την εμπειρία, δένοντας απόλυτα με τον ρυθμό του δείπνου και τη φωνή των γεύσεων.
Η βραδιά ξεκίνησε με μια κροκέτα καραβίδας που θύμιζε θαλασσινό όνειρο. Ελαφριά, τραγανή, γεμάτη νοστιμιά, συνδυαζόταν υπέροχα με τη βελούδινη κρέμα αγιολί και την αλμυρή πινελιά του χαβιαριού. Ο λευκός ταραμάς με αυγοτάραχο αποκάλυψε μια απρόσμενη ισορροπία – αρμονία ανάμεσα στην ένταση και τη λεπτότητα, με το αρωματικό λάδι να προσφέρει ένα σχεδόν συγκινητικό βάθος. Κι έπειτα, η σαλάτα με ψητές γαρίδες, αβοκάντο και μεσκλάν από πράσινα φύλλα· μια σύνθεση φρεσκάδας και κομψότητας, όπου το καβουρδισμένο αμύγδαλο προσθέτει εκείνο το παιχνίδισμα υφής που κάνει κάθε μπουκιά μοναδική.
Το κριθαράκι με καραβίδα και φρέσκια τρούφα στάθηκε ως το αποκορύφωμα της γαστρονομικής έμπνευσης – μια συνάντηση θαλάσσιας απαλότητας και γήινου αρώματος. Κάθε κουταλιά, μια υπόσχεση απόλαυσης, μια αποκάλυψη της αρμονίας που μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε δύο φαινομενικά αντίθετους κόσμους. Η μοσχαρίσια ταλιάτα ακολούθησε με τη δύναμη της απλότητας. Μαλακή, σωστά ψημένη, με καπνιστό πουρέ πατάτας και μπροκολίνι, παρέδιδε ένα μάθημα ισορροπίας – πώς η φωτιά και η γη, η ένταση και η ηρεμία, μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο πιάτο.
Τα Rigatoni Carbonara με guanciale ήρθαν να υπενθυμίσουν πως η τελειότητα δεν χρειάζεται περίπλοκες φόρμες – αρκεί η τεχνική, ο σεβασμός και η ακρίβεια. Και για όσους αναζητούν τη comfort πλευρά της πολυτέλειας, το Black Angus burger με brioche, πίκλα αγγουριού και cheddar απέδειξε πως ακόμη και το πιο απλό πιάτο μπορεί να μετατραπεί σε γαστρονομική εμπειρία, όταν εκτελείται με πάθος και λεπτομέρεια.
Η εμπειρία ολοκληρώθηκε με την αφοπλιστική απλότητα των γλυκών. Η τάρτα με καραμελωμένο μήλο, παγωτό κάρδαμο βανίλια και καραμελωμένα πεκάν απέπνεε μια φθινοπωρινή μελαγχολία, γλυκιά και βαθιά. Ένα επιδόρπιο που αγγίζει την ψυχή, γεμάτο νοσταλγία και ζεστασιά. Και το προφιτερόλ, διαχρονικό και ακαταμάχητο, με παγωτό βανίλιας και σοκολάτα, μας θύμισε πως η κλασική γεύση, όταν εκτελείται άψογα, δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω για να συγκινήσει.
Το Belon δεν είναι απλώς ένα εστιατόριο. Είναι μια εμπειρία που σε επανασυνδέει με τη χαρά του ωραίου, του αυθεντικού, του ουσιαστικού. Ένα μενού εξαιρετικό και πρωτότυπο, που σέβεται τις πρώτες ύλες και τις παντρεύει με έναν μοναδικό, σχεδόν ποιητικό τρόπο. Εκεί όπου η γεύση γίνεται τέχνη, το φως γίνεται σκηνικό, και η στιγμή μετατρέπεται σε ανάμνηση
