«ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ», ΚΡΙΤΙΚΗ

Οι ταινίες διαρρήξεων έχουν σχεδόν πάντα προδιαγεγραμμένο τέλος. Εννιά στις δέκα φορές, όταν οι αστυνόμοι κυνηγούν τους κλέφτες, οι τελευταίοι καταλήγουν με χειροπέδες. Έτσι, ένα heist movie γοητεύει περισσότερο μέσω της σπιρτάδας των χαρακτήρων και του στιλ του, παρά των ανατροπών που υπόσχεται. Ο άρχων της εκρηκτικής δράσης και του σινεμά της υπερβολής Μάικλ Μπέι το γνωρίζει καλά, γι’ αυτό και στο “Ασθενοφόρο” τοποθετεί απλώς τα πιόνια εκεί που χρειάζεται προτού ανεβάσει κατακόρυφα την ένταση.

Δύο ετεροθαλή αδέρφια σε οικονομικό αδιέξοδο, ο υπερηχητικά παρανοϊκός Τζέικ Τζίλενχαλ και ο χαμηλότονα ενδοσκοπικός Γιάγια Αμπντούλ Ματίν ΙΙ, αποφασίζουν να κλέψουν μια τράπεζα με λεία 32 εκατομμύρια δολάρια. Εκεί κοντά βρίσκεται μια εξαιρετική διασώστρια (Ελάιζα Γκονζάλες), η οποία θα υποχρεωθεί να εμπλακεί στη ληστεία, όταν όλα ξαφνικά πάνε πάρα πολύ στραβά. Ως ξέφρενα απενοχοποιημένη λαϊκή περιπέτεια, η ταινία είναι πηγαία διασκεδαστική παρά την περιστασιακή φλυαρία της, υπερβαίνοντας κάθε εκρηκτική εξτραβαγκάντζα με απολαυστικό αυτοσαρκαστικό χιούμορ, πλάνα σαν σε ρόλερ κόστερ και αδρεναλίνη στα ύψη.

ΗΠΑ. 2022. Διάρκεια: 136΄. Διανομή: TULIP.

Πηγή: athinorama.gr